تحقیقات نشان داده که اغلب کاربران رمزهایی را انتخاب می کنند که به راحتی قابل حدس زدن هستند.

از زمانی که تلفن همراه وارد زندگی روزمره ما شد علاوه بر مزایای فراوان، همیشه مشکلاتی نیز به همراه داشته و دارد.

یکی از مهم ترین مشکلاتی که از ابتدای پیدایش تلفن همراه تاکنون دغدغه همه کاربران و حتی تولیدکنندگان بوده امنیت موبایل است. به همین سبب تولید کنندگان تلفن های همراه همواره در تلاش بوده اند راه های متفاوتی برای کدگذاری تلفن های همراه ارائه کنند که در عین راحتی کار از ضریب امنیتی بالایی هم برخوردار باشد.

بنابراین بهتر است در انتخاب رمز تلفن همراهمان دقت بیشتری داشته باشیم و هر شیوه ای را که پلتفرم در دسترسمان گذاشته به بهترین و امن ترین وجه استفاده کنیم و هنگام تعیین کد امنیتی به این نکته دقت کنیم که رمز انتخابی ما تا چه حد قابل حدس زدن است. اگر بخواهیم اطلاعات موجود در تلفن همراهمان از ضریب امنیتی بالاتری برخوردار باشد بهتر کار را از پایه درست کنیم یعنی سراغ گوشی یا درواقع سیستم عاملی برویم که به این نکته توجه بیشتری داشته و بهترین و مطمئن ترین راه را برای قفل کردن گوشی انتخاب کرده است.

در ادامه روش های متفاوت کدگذاری صفحه تلفن های همراه را از ابتدا تاکنون بررسی می کنیم و انتخاب دستگاه ایمن را به خود شما می سپاریم تا بر اساس اهمیتی که برای ایمن بودن اطلاعات موجود در موبایلتان قائل هستید گوشی خود را انتخاب کنید.

کد چهاررقمی

اولین تلفن هایی که وارد بازار شدند همه با کد امنیتی چهاررقمی که کاربر تعیین می کرد رمز گذاری می شدند. هنوز هم هستند کاربرانی که از این روش استفاده می کنند و نیازی به تغییر روش کدگذاری به روش های جدیدتر و امن تر ندارند.این شیوه که در زمان خودش تنها روش کدگذاری بود و از اصول مهم امنیت گوشی به شمار می رفت حالادیگر در مقایسه با روش های موجود از ضریب امنیت چندانی برخوردار نیست.

جدا از اینکه همان طور که اشاره کردیم اغلب کاربران از کدهای بسیار ساده و قابل حدس از قبیل سال تولد و شماره شناسنامه استفاده می کنند و به راحتی می توان با داشتن اطلاعات اولیه کاربر موردنظر رمز عبور گوشی اش را حدس زد. نکته دیگری که در این روش حائز اهمیت است اینکه در گوشی های اندرویدی بعد از وارد کردن کد چهاررقمی کاربر باید گزینه OK را بزند تا قفل گوشی باز شود. این مرحله که کاملا اضافی به نظر می رسد باعث می شود کاربر را کلافه کند که البته اندروید و ویندوزفون این مرحله را حذف کرده اند، ولی برخلاف انتظار اندروید به اجرای این مرحله اضافی همچنان متعهد مانده و ظاهرا قصد حذف کردنش را ندارد.

در نهایت اینکه کدگذاری موبایل با این روش حتی اگر کاربر سخت ترین شماره و رقمی را انتخاب کند که به راحتی قابل حدس و تشخیص نباشد باز هم روش ناامنی است، چرا که در این صورت کاربر هنگام وارد کردن کد باید همیشه تنها باشد تا کسی کد وارد شده را نبیند که مشخص است که این شرایط هرگز امکان پذیر نیست.

کلمه یا حروف

این روش هم از لحاظ ضریب پایین امنیت دست کمی از کد چهاررقمی ندارد. در این روش هم حتی اگر کاربر کلمه یا حروف دست یافتنی نگذارد باز هم با نگاه کردن به گوشی و حرکات دست او می توان به راحتی حدس زد که رمز انتخابی اش چیست، هرچند کاربران بسیاری هستند که با بی توجهی به امنیت گوشی حروف ساده و قابل حدس انتخاب می کنند و به این ترتیب کمک بزرگی به سارقان می کنند.

الگو (pattern)

این روش طرفداران بسیاری در بین کاربران اندروید پیدا کرده است. بسیاری از کاربران حالا دیگر از واردکردن عدد یا حرف استفاده نمی کنند و به این روش رو آورده اند که بی دلیل هم نیست.

کاربران با وارد کردن شکل و طرح مورد نظر خود می توانند تلفنشان را رمزگذاری کنند و از امنیت آن مطمئن باشند، هرچند این اطمینان در مقایسه با روش کدگذاری با عدد و حرف مطمئن است.

در این روش هم کافی است هنگامی که کاربر طرح موردنظر خود را وارد می کند کنارش ایستاده باشید تا بتوانید تشخیص بدهید که از چه طرحی استفاده می کند.

البته در این مورد هم مانند دیگر روش ها انتخاب خود کاربر اهمیت بسیار بالایی دارد. در تحقیقاتی که اخیرا انجام شده مشخص شده است که ۴۴درصد افراد الگوی خود را از دایره واقع در گوشه سمت چپ و بالای صفحه نمایش شروع می کنند، ۷۷ درصد طرح خود را از یکی از گوشه ها شروع می کنند و اکثر کاربران هم فقط از ۵ دایره برای ساخت پترن استفاده می کنند، هرچند که شمار کاربرانی که از ۴ دایره استفاده می کنند نیز کم نیست. بیش از ۱۰ درصد پترن ها هم شکل یک حرف انگلیسی را تداعی می کنند؛ حرفی که شاید حرف ابتدای اسم صاحب دستگاه باشد .

تشخیص چهره

در این روش صورت کاربر کلید باز کردن تلفن همراه است. به این صورت که چهره کاربر در ابتدا اسکن می شود و بعد از ذخیره شدن در پایگاه داده فقط خود کاربر است که باید در مقابل گوشی بایستد تا با تعیین هویت قفل گوشی باز شود. به این ترتیب رمز و کدی در کار نیست که سارقان یا هکرها بتوانند از طریق آن به گوشی و نرم افزارهای قفل شده دسترسی داشته باشند؛ ولی مشکلی که در این بین هست اینکه شما کافی است عکس فردمورد نظر را در اختیار داشته باشید تا از طریق آن تلفن همراه او را باز کنید؛ چراکه این روش فرق بین چهره واقعی و عکس را تشخیص نمی دهد.

اثر انگشت

این روش در تعیین هویت از دقت صددرصد برخوردار است؛ چرا که امکان شباهت اثر انگشت دو نفر انسان یک شصت و چهار میلیاردم است و حتی در دوقلوهای یکسان (تک تخمکی) نیز اثر انگشت متفاوت است. شرکت اپل هنگام عرضه آی فون ۶ و آی فون ۶ پلاس، مانور رسانه ای بسیاری را روی استفاده از حسگر اثر انگشت در این تلفن ها داده بود.

البته سامسونگ هم از این شیوه استفاده کرده بود که به خاطر محدودیت های سنسور مشکلات فراوانی داشت و در بسیاری مواقع بر حسب جهتی که کاربر انگشت خود را روی حسگر حرکت می داد با پیغام خطا مواجه می شد.

در حالی که اپل از همان ابتدا یکی از بهترین حسگرهای ممکن را در محصولش ارائه کرده بود که این امر سبب نکوهش بیشتر سامسونگ از جانب هوادارانش شده بود و باعث شد که در گلکسی S6 این مشکل تا حد زیادی برطرف شود. در این بین موتورولا هم در گوشی آتریکس از حسگر اثر انگشت استفاده کرده بود که به علت فروش پایین فراگیر نشد.

روش اثر انگشت به عنوان راهی امن و مطمئن برای بازکردن تلفن همراه سر و صدای زیادی به پا کرد با این حال موازی با آن، نگرانی های امنیتی زیادی هم درباره لو رفتن اطلاعات اثر انگشت کاربران و درز آن به سازمان های دولتی و امنیتی نیز به وجود آورد. هرچند اپل عنوان کرده که این اطلاعات به هیچ وجه از گوشی خارج نمی شود و در دسترس اپل یا هیچ سازمان دیگری قرار نخواهد گرفت.

باز هم شگفتی های بلک بری

در بالابردن امنیت و حفظ حریم خصوصی تاحالا شرکتی نتوانسته با بلک بری رقابت کند. بیشتر کاربران اندروید برای امنیت گوشی الگو (Pattern lock) را بهترین روش می دانند و کاربران iOS هم همان طور که گفتیم با تشخیص اثر انگشت سعی در بالابردن ضریب امنیت تلفن های خود دارند ولی از همه اینها که بگذریم بلک بری چیز دیگری است. شرکت بلک بری برای برقراری امنیت در گوشی های خود طرح جدیدی را برای قفل گوشی های خود ارائه داده که موجب شده طرفداران بسیار زیادی در دنیا پیدا کند.

روش جدید بلک بری به این صورت است که کاربر در ابتدا کافی است یک عدد را از بین صفر تا نه و یک عکس را از بین عکس های پیشنهادی بلک بری یا عکس موردنظر خودش انتخاب کند، سپس عدد انتخاب شده را روی هرقسمتی از عکس که می خواهد بگذارد.

به این ترتیب اطلاعات ذخیره می شود و کاربر هنگام بازکردن گوشی کافی است عدد برگزیده اش را روی قسمتی از عکس انتخاب شده بگذارد.

نکته جالب توجه در این شیوه این است که ترتیب عددها همیشه در حال تغییر است و اگر شخصی کنار کاربر بایستد به هیچ عنوان نمی تواند تشخیص دهد که کاربر کدام عدد را در کدام قسمت عکس می گذارد.

می توان گفت این روش در عین راحتی کار بالاترین ضریب امنیت را دارد و حتی می توان گفت که از اثر انگشت هم امن تر است؛ چراکه شاید بتوان از اثر انگشت فرد موردنظر هنگامی که مثلا خواب است استفاده و گوشی را باز کرد؛ ولی با روش بلک بری حتی در این صورت هم نمی توان کاری از پیش برد و به جرات می توان گفت که بی دلیل نیست که رئیس جمهورهای کشورهای پیشرفته اجازه ندارند غیر از بلک بری از گوشی دیگری استفاده کنند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: